قبل از ورود به بحث جبران کننده مؤلفه صفر در رله دیستانس لازم است با مفهوم Over Reach / Under Reach شدن رله دیستانس بطور مختصر آشنا شویم تا ارزش جبران کننده مؤبفه صفر آشکار شود.
Over/Under Reach :
زمانی که خطایی روی سیستم رخ میدهد هر عاملی که باعث ورود جریان بیشتری نسبت به جریان واقعی خطا به رله شود بمعنی کاهش امپدانس مسیر از دید رله بوده و سبب خواهد شد که رله امپدانس مسیر خطا را کمتر از میزان واقعی آن Sense کرده و در نتیجه نسبت به خطاهای خارج از زون های حفاظتی خود عملکرد داشته باشد،به زبان دیگر این عوامل باعث Over Reach شدن رله دیستانس خواهند شد مثل القای جریان از خط سالم روی خط معیوب موازی با آن که باعث افزایش جریان ۳I0 در رله معیوب شده و درنتیجه سببOver Reach شدن رله میشود، همچنین هر عاملی که در زمان بروز خطا باعث کاهش جریان ورودی به رله دیستانس شود بمعنی ورود یک امپدانس اضافی نسبت به امپدانس واقعی خطا به حوزه دید رله بوده و سبب خواهد شد امپدانس دیده شده توسط رله نسبت به امپدانس واقعی خطا بیشتر از حد واقعی sense شود و این بدین معنی خواهد بود که رله نتواند خطاهای واقع در بخش هایی از زون حفاظتی خود را Sense کرده و عمل نماید و بدین معنی رله Under Reach شده است، مثلا اگر برای تنظیم زون یک معادل ۸۰ درصد طول خط در نظر گرفته شده باشد رله خطاهای واقع در فاصله کمتری را پوشش خواهد داد .
بعنوان مثال خطاهای ارت فالت روی خطوط انتقال بعلت بسته شدن مسیر جریان شان از امپدانس یا مقاومت زمین علاوه بر امپدانس بخش معیوب خط ، امپدانس زمین را نیز اضافه بر آن Sense کرده و عملا امپدانس بیشتری را اندازه گیری میکند که در این حالت ممکن است رله خطاهای واقع در محدوده زون خفاظتی خود را خارج از زون تشخیص داده و عمل نکند.
